dinsdag 4 december 2012

Toxiciteit materialen


We hebben ook onderzoek gedaan naar de toxiciteit van materialen die we voor onze hardloop buggy zouden kunnen gebruiken. Dit hebben we gedaan zodat we ook rekening houden met het milieu. We hebben de volgende materialen onderzocht: Aluminium, PP en textiel. 

We hebben hiervan geleerd dat sommige alledaagse materialen nog van zeer grote invloed kunnen hebben op onze directe omgeving en natuur.

Aluminium:

Aluminium kan toxisch zijn dit is onder andere bekent geworden bij een onderzoek bij patiënten die last hadden van nierfunctiestoornissen. De patiënten ondergingen een dialyse met spoelmiddelen die aluminiumverbindingen bevatten. Bij de patiënten treden effecten op bij het bot en het centrale zenuwstelsel. Er zijn op het moment geen aanwijzingen dat gezonde mensen ziek kunnen worden van aluminium. In boeken is soms wel gezegd dat er een verband zal zou zijn tussen aluminium en de ziekte van Alzheimer en een vorm van dementie. Risico groepen als baby’s en nier patiënten zijn extra gevoelig voor de toxiciteit van aluminium.


Aluminium in de natuur:

Als aluminium in de natuur gedumpt wordt zijn er een aantal slechte effecten die optreden. Dit geldt zowel voor het leven op het land als in het water. De normale aluminium concentratie in het bodemwater ligt bij ongeveer 0,4 ppm(Parts per million), omdat het in de grond als onoplosbaar hydroxide aanwezig is. Bij een pH-waarde van lager dan 4,5 neemt de oplosbaarheid sterk toe, waarbij de aluminiumconcentratie op meer dan 5 ppm kan stijgen. Dit is ook bij heel hoge pH-waardes het geval. Opgeloste Al3+-ionen zijn giftig voor planten, omdat zij de wortels beschadigen en de fosfaatopname verlagen. Zoals boven beschreven gaan zij in oplossing, als de bodem te zuur is. Bij toenemende nitraatdepositie neem het aluminiumgehalte toe, terwijl het bij een groot oppervlak heide en landbouw afneemt. Bij meer bosoppervlak stijgt het wederom. Hoewel aluminium voor planten niet van belang is, heeft het bij sommige soorten een positieve invloed op de groei. Ook wordt het van alle planten opgenomen, omdat het ver verspreid is in de grond.






PP(polypropeen):

PP heeft minder invloed op het milieu dan andere materialen. PP is vrij makkelijk te recyclen en niet 1 keer recyclen maar meerdere keren. Door dat PP te recyclen is wordt er veel minder in de natuur gedumpt. Door de samenstelling van PP is het niet toxisch en het levert een halogeen vrij product op. De levens duur van PP is 100 jaar

PP in de natuur:

Als PP in de natuur wordt gedumpt blijft het daar nog heel lang want PP is geen biologisch afbreekbaar product. Tijdens de productie van PP komt wel koolstofdioxide vrij dit is een gas die het broeikast effect bevorderd waardoor de aarde langzamerhand opwarmt.

http://dier-en-natuur.infonu.nl/milieu/19416-plastic-in-het-milieu.html
Textiel:

Producten van textiel worden behandeld met nanodeeltjes om de stof tegen water en vuil te beschermen. Nano zilver wordt gebruikt om het textiel tegen bacteriën te beschermen. Het is niet zeker of deze behandelingen risico’s meebrengen voor de gebruiker en milieu. Er is onderzoek gedaan door milieu en natuur naar de nanodeeltjes. De resultaten van dit onderzoek blijkt dat 7 van de 8 textiel producten deze nanodeeltjes bevat. Er wordt dan vooral gepraat over zilver nanodeeltjes. De zilver ionen zijn toxisch voor bacteriën die in de bekleding gaan zitten.


In natuur:
Nanozilver kan vrijkomen bij het wassen van textiel en worden afgevangen in de rioolwaterzuivering; een deel zal het oppervlaktewater kunnen bereiken. Van zilver is bekend dat het bacteriën kan doden en dat waterorganismen gevoelig zijn voor zilver.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten